Oud en nieuw, de tijd van oliebollen en vuurwerk. Maar dit jaar even niet. Oh ja, die oliebollen zullen er zeker zijn, maar het vuurwerk wordt dit jaar een jaartje overgeslagen. Komend jaar wordt ingeluid zonder alle kleurtjes en knallen.
Ik vind vuurwerk iets magisch hebben, net als een regenboog. Zodra ik het zie voel ik me weer een klein kind en kan ik onbevangen genieten van alle mooie kleuren, even alles vergetend wat er in mijn hoofd zat. Hoe vaak ik het ook zie, het blijft mij keer op keer verbazen.
Maar dit jaar dus even niet. Even een pas op de plaats voor de mensen die zo hard werken in de zorg. Een eerbetoon aan hen die dit jaar uitzonderlijk hard gewerkt hebben, aan hen die soms letterlijk hun leven voor ons op het spel hebben gezet. Dat eerbetoon wil ik graag geven.
Maar dat laat ons deze jaarwisseling met een donkere wereld, terwijl juist het nieuwe begin met licht gevierd zou moeten worden. Daarom wil ik iedereen oproepen om de komende jaarwisseling zijn raam te versieren met lichtjes en tekeningen. Het vuurwerk dat niet in de lucht wordt geschoten dit jaar, wel zichtbaar maken op onze ramen. Een symbolisch nieuw begin, te zien voor een ieder die langs loopt. Een hart onder de riem voor hun die zo hard voor ons werken. Een troost voor hen die troost nodig hebben. En het geluk van een kind (of ieder die zich zo voelt) van het magische effect van al die lichtjes.
Laat deze jaarwisseling het LICHT stralen, zoals het nog nooit gestraald heeft.
