vrijdag 9 oktober 2020

Geloven in liefde op je bord

Onderstaand stuk kwam in mij op na het luisteren van een podcast over Daniel, een van de personen uit de Bijbel, en de Torah, maar ook een figuur die bekend is binnen de Islam. Vrijwel ieder kind hoort ergens wel eens het verhaal van Daniel in de leeuwenkuil, waar hij terecht kwam omdat hij zijn God trouw bleef. Juist Daniel spreekt mij aan, omdat hij bewust kiest voor een leven zonder vlees, zelfs als dat tegen de wil van de koning is. 

Of we nu christen zijn, moslim, jood, of bijna iedere andere religie in de wereld aanhangen. Dit is een van onze grote overeenkomsten: Wij mogen vlees eten. Soms moeten we daarvoor bepaalde rituelen uitvoeren of mogen we alleen bepaalde soorten eten, maar in de meeste religies is het toegestaan om dieren te eten.

Maar...

Denk je echt dat God (of Allah, of Jahweh, of .....) het goed vindt zoals we dat op dit moment doen? Dat Hij trots op ons is, omdat wij dieren mishandelen? Mishandelen voor ons eigen gewin. Staat er niet overduidelijk in de Bijbel (Koran, Torah, of ....) dat we genoegen moeten nemen met genoeg?!

Juist God geeft het voorbeeld van de herder. De herder die voor zijn schapen zorgt. De herder die terug gaat als er een afdwaalt en het aan iedereen laat horen als hij hem terug vindt. Dan de huidige 'herders'. Die zorgen voor hun dieren door ze in kleine afgesloten hokken stoppen. Door pasgeboren dieren te scheiden van hun moeder. God heeft daarin vast een fout gemaakt, dieren hebben hun moeder helemaal niet nodig, toch?! Door ze in onnatuurlijke omstandigheden vet te mesten met voedsel wat ze nooit van nature zouden eten. In de Bijbel staat dat het offer lam met veel respect behandeld moet worden, het moet goed eten krijgen, het moet vriendelijk bejegend worden. Die dingen mis ik toch wel als ik kijk naar onze huidige dierenindustrie.

En alsof dat dan niet erg genoeg is, zijn we tegen het einde ook meedogenloos. Massaal worden de dieren naar de slacht geleid. Ze horen de angst van degenen die hun voor gaan. En als ze zelf aan de beurt zijn is het te hopen dat er genoeg aandacht voor ze is en ze niet nog half leven als ze door het proces heen gaan. Want tijd is geld, en geld is belangrijker dan dierenwelzijn.

Als ik dit allemaal bij elkaar optel, kan ik maar een conclusie trekken:

Waar zijn we toch mee bezig?!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

This is me!

Mijn tieners zijn bijzonder. Nou weet ik dat iedere ouder dat van hun kind zegt, maar die hebben lang niet allemaal mijn kinderen ontmoet. O...