Op deze regenachtige dag, midden in de corona-tijd, dwalen mijn gedachten af. Herinneringen van warme feestdagen komen boven en ik bedenk me weer hoe heerlijk de intocht van de sint was. Hoe enthousiast we pepernoten opraapten van de grond (gewoon op straat) die de pieten net hadden gestrooid. Aan het eind had je toch wel een jaszak vol. Hoe ik met mijn vader een kerstboom ging uitzoeken en we het gevaarte samen naar huis sleepten. Hoe altijd dezelfde cd op ging met het optuigen van de boom en we na afloop samen warme chocomelk dronken, ook als het per ongeluk al ver na kinderbedtijd was. Heerlijke herinneringen die me juist in deze tijd zo goed doen.
En ik vraag me af wat deze herinneringen nou juist zo bijzonder maakt. Waren het de vele cadeautjes? was het het huis vol decoraties? Wat maakt mijn herinneringen zo bijzonder. En ineens weet ik het. Het ging mij als kind helemaal niet om de cadeautjes. Het ging mij om de gezelligheid, saamhorigheid, warmte en vooral liefde.
Tegenwoordig zien en horen we overal dat kerst en sinterklaas groter moet, meer cadeaus, duurdere cadeaus, het perfecte huis, de perfecte (kunst)boom, iedereen in nieuwe kleren, het perfecte kerstdiner. We willen allemaal voldoen aan het perfecte plaatje. Maar slaan we daar niet helemaal de plank mis? Juist die drang naar perfectie zorgt er voor dat we eigenlijk minder genieten. Cadeautjes kopen is niet leuk meer, iedereen heeft alles al en je moet toch iets kopen voor je gasten. Aan het eind van de decembermaand kreunen onze bankrekeningen van al het geld dat we hebben uitgegeven.
Als het dan januari is ligt het meeste speelgoed vergeten in een hoekje, het cadeau wat je uiteindelijk maar voor je gasten gekocht hebt ligt ergens achterin de kast, want ze weten niet wat ze er mee moeten, en zelf vragen we ons af hoe we ons huis opgeruimd krijgen.
Stel dat we weer een beetje terug gaan naar vroeger, en de energie weer in de ouderwetse sfeer zouden steken. In het samen zijn, echt tijd voor elkaar hebben. Als we weer iets normalere cadeautjes geven, waar onze kinderen net zo blij mee zijn. Zeker bij kleine kinderen gaat het om de pakjes (hoewel dat voor mijn pubers ook nog steeds geldt). De nieuwe tandenborstel, een paar sokken, ze voegen allemaal toe aan de cadeautjes, maar ze zijn nog nuttig ook. Daarnaast pakt dat grote cadeau wat je ze graag wilt geven extra groot uit, want het is echt bijzonder, ipv een van de vele dure cadeaus.
Een mooi cadeau voor je schoonmoeder met de kerst? Maak zelf een pot jam voor haar, kost niet veel geld en tijd, maar de liefde die er in gaat is haar veel meer waard dan de zoveelste armband. Maak samen het kerstdiner en geniet van de lauwe ragout die je 8-jarige als voorgerecht serveert, maar zelf bedacht en bereid heeft. En niet alleen jij smult daar van, ook de opa's en oma's (mochten die er bij zijn) genieten van de pogingen, en vinden het lekkerder dan het voorgerecht waar jij je 3 uur voor hebt staan uitsloven. Puur omdat niet perfectie, maar liefde de basis was.
En wat is nou het leukste effect van ouderwetse feestdagen? Dat zijn er eigenlijk heel veel. Je bent zelf veel meer ontspannen, kan echt genieten van de feestdagen. Je bankrekening voelt zich een stuk gelukkiger. En tot slot draag je bij aan een betere wereld, doordat je minder spullen en afval creëert.
Een beter milieu (en humeur) begint bij ouderwetse feestdagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten